Ik heb nog nooit een ingezaaide bloemenwei gehad, dus ik moet soms echt even zoeken hoe dat werkt. Er staat nog heel veel in bloei en dat is prachtig, maar er zijn ook stukken uitgebloeid en die vallen steeds meer op. Afgelopen week liep ik steeds peinzend rondjes langs de bloemenwei. Zal ik snoeien of niet?
Het plan was om alles gewoon te laten groeien, bloeien en afsterven. De zaden zouden dan op de juiste plek vallen, in de winter is er structuur en in het voorjaar zou ik maaien. Maar ik begon te twijfelen. Op sommige plekken valt het mee, zoals op de bovenste foto, maar er zijn ook stukken waar je alleen maar kluwen omgevallen dode takken ziet.


Toen ik voorzichtig begon met het weghalen van dode takken, bleken er allemaal nieuwe planten onder te groeien. Die had ik daarvoor helemaal niet gezien. Ik ben dus doorgegaan en heb hele bossen dode takken weggehaald. Het is nu wel wat kaler, maar alle nieuwe plantjes hebben weer licht en lucht.



De afgelopen weken heb ik steeds de zaden verzameld die rijp waren. Om de paar dagen maakte ik een rondje door de tuin met mijn zakjes en doosjes om zoveel mogelijk zaden te verzamelen. Ook de gesnoeide takken heb ik uitgeschud boven de verschillende stukken bloemenwei. Volgend jaar wordt het dus misschien nòg weelderiger.