De herfst begint goed zichtbaar te worden in de tuin: de planten hebben de mooiste kleuren. Van felrood naar diep paars, van oudroze tot knaloranje. Bij ieder rondje door de tuin zie ik weer wat nieuws.
Pronkklokje (Enkianthus) staat inderdaad te pronken
Mijn lievelingsstruik, de Enkianthus, is het hele jaar mooi: in het voorjaar leuke trosjes met kleine bloemetjes waar veel hommels op af komen en in de herfst verschijnen sensationele roodtinten. Het enige nadeel van deze struik is, dat je er niets aan hoeft te doen. Ik weet het, voor de meeste mensen is dat een voordeel, maar voor mij is het heel saai.

Hortensia
De hortensia naast de voordeur wordt er alleen maar mooier op in de herfst: de bloemen worden steeds valer en verschieten naar oudroze. Eigenlijk vind ik dat veel mooier dan dat felle roze in de lente.

Blauwe bes – rood blad
Een van de kleine struikjes blauwe bes, doet ook behoorlijk zijn best. Felrode blaadjes, die verlopen naar diep aubergine en soms bijna paars lijken. Er zijn dit jaar bijna geen besjes aan gekomen door de late vorst, maar genieten van dit mooie blad is ook heel fijn.

Besjesstruik van Siep
Dit is een van de laatste “gemeentestruiken” die je overal in de tuin zag opduiken. Deze stond ook op de nominatie om te verdwijnen, maar Siep ligt er heel graag onder. Tsja, en dan moet hij toch maar blijven. En al die besjes zijn eigenlijk ook wel gezellig. Ik heb toch eens opgezocht hoe hij heet: Dwergmispel. Het blijkt een exoot te zijn, maar lijsters houden van de bessen. Hij mag nog even blijven.

Lampionnetjes
Deze plant heb ik al in het voorjaar gekocht omdat ik ze zo mooi vind in de herfst. De hele zomer is het niet echt een bijzondere plant, maar in de herfst begint het feest. Eerst verschijnen er knaloranje lampionnetjes en daarna blijft er een heel teer netwerkje over met in het midden een oranje bes. Ik hoop dat ik er eentje mooi kan drogen om binnen in de kast te kunnen leggen, zodat ik er het hele jaar van kan genieten.

En natuurlijk heel veel herfstblad
Er valt heel veel blad in de tuin, niet alleen van de leilinden, maar ook van de grote lindebomen in de straat. Alles wat op de aarde valt laat ik liggen en wat op het straatje valt verzamel ik in een korf. Dat moet gaan verteren en ‘leaf mould’ worden, een luchtig soort compost waarmee je de bodem kunt verbeteren en waar je jonge plantjes in kunt zaaien. Het is dus wéér anders dan de composthoop die ik al heb.


Zonnebloem wordt vogelvoer
De grote zonnebloem is omgehakt en opgeruimd. Hij was nu echt helemaal uitgebloeid, te zwaar aan het worden en alle bloemkoppen hingen naar beneden. Ik heb ze er allemaal afgehaald en ze te drogen gelegd onder de veranda. Ik zal nog wel wat pitjes eruithalen voor volgend jaar, maar ze liggen eigenlijk klaar voor de vogels. De eerste koolmezen zijn al langsgeweest om er wat uit te pikken.

Mooi hoe je met zoveel passie over de tuin kan vertellen! En prachtige foto’s
LikeLike