De voorgezaaide tomaten rijzen de pan uit, de bak met babyplantjes staat al een paar dagen klaar en de nachten worden eindelijk wat warmer: hoogste tijd om de groenten te planten in de potager (een soort wilde moestuin).
Plantjes in plaats van zaden
In april heb ik een stuk van de tuin vrijgemaakt om er een potager van te maken (een moestuin met kruiden en groenten door elkaar). Ik had er alvast wortel en bleekselderij ingezaaid, maar dat is mislukt. Er staat nog maar 1 worteltje in de grond, de rest is verdwenen.
Nu dus een herkansing met kleine stekplantjes, die hebben in ieder geval een voorsprong. Bij De Ommuurde Tuin (ga daarheen!) hebben ze altijd stekken over van hun eigen plantgoed, dat ze verkopen voor schappelijke prijzen. Daar heb ik een bak vol plantjes gekocht met prachtige namen als “Liebestraum” en “Longue de Nice”. Van sommige weet ik echt niet meer wat het was, dus dat wordt nog een verrassing.
Tomaten, tomaten, tomaten!
Ik ben heimelijk verslaafd aan tomaten, dus daar heb ik lekker veel van voorgezaaid. Ik heb allerlei soorten gekozen: Grote, kleintjes, ovale, gele, pompoenachtige, en nog wat ‘gewone’ rassen. Alle vensterbanken stonden vol en ondanks dat ik ook wat heb weggegeven, stond er een voorraad van meer dan 30 stekken te wachten. Oeps, dat is wat veel. Het staat dus een beetje vol en er zijn nog 14 stekken over, waar een deel nog van in potten gaat. De rest: voor de liefhebber!
Wilde moestuin, Potager of combinatieteelt
Hoe je het ook noemt, het komt neer op: groenten, fruit en kruiden door elkaar telen. Dus niet in rijtjes en soort bij soort, maar kriskras door elkaar. Op die manier put je de bodem niet zo uit, en creeer je een optimale leefomgeving voor bestuivers en voor natuurlijke vijanden van plaaginsecten. Door de grote variatie aan planten zal er zo een evenwichtiger biotoopje ontstaan. Het nadeel in mijn potager: ik heb het waarschijnlijk te vol gezet omdat ik natuurlijk weer teveel plantjes heb gekocht/gekweekt. (“You can never have too many plants in this life” – Monty Don)
Sla, sla en nog meer sla
In april heb ik kleine stekplantjes van sla geplant. Die doen het allemaal zo ontzettend goed dat ik nu een paar keer per week heerlijke verse sla eet. Ik pluk van alle kroppen steeds wat blaadjes af, waardoor ze blijven doorgroeien en je een lekkere gemengde salade krijgt. Deze sla smaakt echt zó anders dan die uit de winkel. Echt, probeer zelf een keer een kropje in een pot. De moeite waard!
Boontjes in de pot
De boontjes zijn gezaaid in een grote pot waar de bomen in geleverd waren. De aarde is afkomstig van de grasbank, die we 2 jaar geleden hebben gemaakt van het afgeplagde gras dat we over hadden toen we de bloementuin gingen inzaaien. Deze aarde was een beetje een gok: zou het gras al genoeg gecomposteerd zijn? Of zou er straks een grote pot met gras staan? Uiteindelijk valt het gelukkig mee: er komt wel hier en daar een grassprietje op, maar gelukkig geen pollen. Wel boontjes! Ze groeien al flink tegen de stokken op.
Verrassingsaardappels
Onder het plastic op de composthoop kwamen ineens uitlopers tevoorschijn: nieuwe stelen op zoek naar licht. Na wat graafwerk bleken het oude aardappels te zijn die ik had weggegooid. Ik heb ze voorzichtig opgegraven en in een bak bij elkaar geplant en kijk ze eens groeien. Wie weet, eet ik in het najaar eigen aardappels! Ze schijnen goed samen te gaan met Dille, dus dat heb ik ernaast geplant.
Hoge aardbeien
Sinds de aardbeien in de bakken tegen de warmste wand van de tuin hangen, doen ze het fantastisch. Ze moeten wel af en toen wat extra water, maar niet eens echt vaak. Heel handig dat ze ver van slakken hangen en dat het fruit lekker over de rand kan rijpen in de zon. Dat zal hopelijk heerljk zoete aardbeiden opleveren over een paar weken.
Onderweg naar ‘zelfvoorzienend’
Het zou natuurlijk het mooist zijn als ik jaarrond uit de tuin kon eten, maar ik denk dat dat niet haalbaar is op dit stukje. Ik wil (nog) geen ander deel van de tuin opgeven, dus ik moet het hier even mee doen. Het is een mooi begin als ik in ieder geval in de zomer uit de tuin zou kunnen eten. Aan de sla en de tomaten zal het in ieder geval niet liggen!
Een gedachte over “Eindelijk: de groenten kunnen geplant!”