Er bloeit nog best veel in de tuin, je moet alleen wat beter kijken. Met de winter in aantocht is de bloemenzee veranderd in bruine stelen met zaden. Maar daartussen staan nog wat bloemetjes te stralen en op zonnige dagen worden ze dankbaar bezocht door late bijtjes.
Geen kale tuin
De meeste tuinen zijn in de winter een dorre en kale boel, maar dat is in mijn tuin niet het geval. Zolang er nog geen heftige nachtvorst is, blijven de planten steeds weer een herstart maken. Je ziet dat de inheemse soorten dat het makkelijkst doen. Die blijven maar nieuw blad maken en bloeien soms ook weer.

Een lievelings inheemse soort: gewone ossentong
Tussen de inheemse soorten die in de zadenmengsels zitten, is een aantal dat echt mijn hart gestolen heeft. Gewone ossentong is er zo een. Met fluwelig zacht blad en paarsblauwe kleine bloemetjes, bloeit hij vanaf april tot ver in november. Het vormt een mooie bol in de lente, en loopt steeds verder uit. Als de takken omvallen, kruipt hij steeds verder door de tuin. Je kunt hem eventueel een beetje kortwieken, daar bloeit hij alleen maar meer van. Je kunt hem ook laten gaan, dan spreid hij zich in een grote cirkel uit. De bijen zijn er ook gek op.


Teunisbloemen zijn leuk voor mij, de nachtvlinders en de puttertjes
Ik geniet altijd erg van de teunisbloemen en hun knalgele bloemen die elke avond open gaan. Het zijn net lampjes verspreid door de tuin waar de nachtvlinders komen gelijk op af komen.
Maar nu ze bijna uitgebloeid zijn, fungeren ze als lokkers voor de puttertjes. Eerst achter in de tuin, maar later komen ze steeds dichter bij het huis: hele zwermen puttertjes die de zaden uit de zaaddozen komen pulken. Een prachtig gezicht om deze kleurrijke vogeltjes in de tuin bezig te zien.
Glansrol voor Borage – komkommerkruid
De Borage onder de pruimenboom is flink uitgelopen en is nu een meter hoog. Er komen steeds weer nieuwe knoppen en nieuwe bloemen in. Als je op het bankje onder het prieel zit, zie je goed hoe de late bestuivertjes eromheen cirkelen. Zolang er nog geen keiharde vorst is, zal hij blijven uitlopen.


Borage is een makkelijke plant: hij zaait zich overal en nergens uit en komt op in de volle zon, maar ook in de schaduw. Bij de stenenhoop komt in de winter geen zon meer, maar daar bloeit hij net zo enthousiast als midden in de tuin in de volle zon. De stenenhoop is nu trouwens ook heel mooi bedekt met de schattig kleine blaadjes en bloemetjes van de muurleeuwenbek. En de bol met fijnstraal (Erigon) bloeit ook nog steeds met kleine bloemetjes die sprekend lijken op madeliefjes.

Het muurtje aan het einde van de stenenhoop is inmiddels helemaal begroeid met campanula die ook nog steeds bloeit met kleine blauwe klokjesbloemen. Daartussen groeien ook nog wat vetplantjes tussen de stenen. Wat is dit een mooi muurtje geworden zeg!

Ook de Cichorei maakt een herstart
In principe mogen uitgebloeide bloemen blijven staan, zodat de vogels de zaden kunnen eten in de winter, maar als takken omvallen haal ik ze weg. De cichorei bij het prieel was omgewaaid, dus ik had hem afgeknipt en weggehaald. Tot mijn verrassing zag ik dat hij opnieuw is uitgelopen, compleet met nieuwe bloemen!

Jakobskruiskruid komt ook weer op
Dit jaar kwam er zoveel Jakobskruiskruid op, dat ik het rigoureus moest uitdunnen. Ik heb nog wel eerst genoten van de gele bloemetjes, maar zodra het zaad kwam heb ik het merendeel weggehaald. Het is zo’n krachtpatser, dat het overal blijft opkomen en in deze tijd van het jaar vind ik dat niet erg. Die kleine gele zonnetjes in de tuin kunnen we nog wel even gebruiken.

Pietepeuterige cyclaampjes voor het raam
Het potje met cyclamen heb ik buiten voor het raam gezet. Die prachtige roodbruine knol en de frêle lichtroze bloemetjes zijn zó mooi, maar in de tuin te klein om op te vallen. In een pot recht voor het raam geniet ik er elke dag van.

Winterklaar!
De tuin is winterklaar en daar heb ik niets aan hoeven doen. Als je alles gewoon lekker laat staan, levert je dat veel groen op in de winter, kleine beestjes kunnen een overwinterplekje vinden en de vogels kunnen voedsel vinden als het kouder wordt. Bovendien hebben de planten al een voorsprong in de lente. Kortom: het beste wat je kunt doen voor je tuin is niets doen 😉
