Het leek heel wat, al die potten met Mediterrane planten die klaarstonden om geplant te worden (lavendel, enkianthus, rozemarijn, tijm, e.d.). Maar eenmaal in de grond was het toch een beetje een kaal gebeuren waarbij ik vooral dacht ” was dit nou alles?”.
Het scherp zand is grotendeels verwijderd en de grond is verbeterd op de plekken waar ik heb geplant. De verbena is nog niet opgekomen, dus die staat nog even in zijn pot te wachten tot het ook uitgeplant kan worden.
Om er toch doorheen te kunnen lopen heb ik een ” Flintstone” -paadje gemaakt met de vele stenen die op de hoop erachter liggen. Zo kun je straks tussen de plantjes door lopen en krijg je een speelse zichtlijn naar achteren.
Links: Het Mediterrane stukje half maart 2017; Rechts eind juni – het is al lekker begroeid.
