In den beginne was er vooral veel gras, veel stenen en veel, héél veel coniferen! Maar boven alles was er ongeloof: Zo’n grote tuin! Helemaal van mij! Ik heb altijd in huizen gewoond met een postzegel grond erbij. Mijn groene vingers resulteerden dus altijd in verticale oerwouden, bij gebrek aan ruimte (zie de foto hieronder).

Toen ik het huis kocht, ben ik eigenlijk vooral gevallen voor de tuin. Natuurlijk was het huis ook erg leuk en zag ik echt wel de potentie wat het kan worden in de toekomst. Maar vooral het formaat van de tuin heeft de doorslag gegeven (zie onder, de plattegrond). De indeling was niet mijn smaak, de beplanting niet en de enorme hoeveelheid stenen niet (heuvels! hunebedden!), maar ik zag ruimte, een leuke basis en mogelijkheden.


In de voortuin staan eigenlijk alleen maar grote coniferen en er ligt een tapijt van klimop (deze verschrikking heb ik nog niet genoemd! O-VE-RAL ligt het). In de zijtuin staan ook enorme coniferen, in totaal 22, 2 enorm grote haagbeuken, 1 bolcatalpa, 1 bolacacia en een zieke pruimenboom. In de achtertuin staan ook nog 4 coniferen op een bol en 2 bolcatalpa’s.
Aan al deze lelijke bomen gaan we eerst iets doen: De bomenrooier BB Bomen (top bedrijf! Goede communicatie, betaalbaar, werkt netjes) wordt gebeld en in een razend tempo is van het lijstje hierboven nog 2 catalpa’s, 1 acacia en de zielige pruimenboom over.

Wat een ruimte!! En wat veel licht!!
Achter al die donkere en grote bomen kwamen ineens de leilinden langs de hele zij- en voortuin tevoorschijn. Die stonden verdrukt achter al dat coniferengeweld. Deze bleken allemaal enorm veel ingegroeid bindmateriaal om de takken te hebben, en zo ben ik weer wat avonden zoet geweest met het bevrijden van takken.
8 gedachten over “In den beginne… was er veel tuin!”