Veel bloemen: uitzinnig en manshoog

Ik ben altijd best ongeduldig: wanneer komen die beloofde bloemen nou? Dit voorjaar heb ik dubbel en dwars gekregen waar ik op hoopte: de bloemenweide staat ramvol en het is hóóg! Op sommige plekken kun je er alleen nog door als je je héél smal maakt.

Zadenmengsel inheemse soorten

De zadenmengsels van inheemse soorten die ik vorig voorjaar kocht bij De CruydtHoeck doen wat beloofd was: Alles staat er prachtig bij. Toen ik vorig jaar belde voor een advies, vertelden ze dat het wel eens “manshoog” en “uitzinnig” kon worden. Wat bedoeld was als een waarschuwing, was voor mij het overtuigende argument: dat was precies wat ik wilde!

Andere bloemen dan vorig jaar

De bloemen in de tuin staan niet alleen hoger dan vorig jaar, maar het zijn ook andere  hoofdrolspelers: dit keer zijn het de tweejarigen die het beeld bepalen. Stalkaars, Cichorei, peen, slangenkruid en kaardebollen. Natuurlijk waren er ook veel margrieten en er staat ook volop kamille en gele ganzenbloemen. Maar in de bloemenwei ontbreken de klaprozen en korenbloemen. Gek, want alles dat er vorig jaar stond heb ik daar ook gezaaid. Er zijn wel klaprozen tussen de tegels, en aan de randen, maar niet in de wei.

Nieuw: snoeibeleid

Waar ik voorheen altijd zoveel mogelijk liet bloeien waar het opkwam (ook tussen de tegels), kan ik me dat nu niet meer veroorloven. Het is zó vol dat ik iets moet bedenken dat voor mij nieuw is: snoeibeleid! Ik heb me voorgenomen om alles wat omvalt, af te knippen en in een vaas te zetten. Dat bevalt goed. De wei blijft weelderig, je kunt er ook nog doorheen lopen over de paden en ik heb overal leuke veldboeketten staan.

Kaardenbollen: zo mooi!

Een van mijn wensplanten is altijd kaardenbollen geweest. Imposante grote planten met een stekelbol waarop later in de zomer een klein randje bloemetjes heel langzaam omhoog groeit. De bijen zijn er gek op en ik dus ook. De overgang van bladeren naar steel vormt een soort bakje waar regenwater in blijft staan. Je ziet de insecten daar komen drinken, zo leuk. Hij is al zo hoog, dat ik de onderstaande foto heb genomen met 2 armen in de lucht.

Van kale zijtuin naar bloemenzee

Ook in de zijtuin staat het nu lekker hoog. Op dit stuk stonden 22 coniferen, 2 grote haagbeuken en 2 bolcatalpa’s. Die zijn allemaal weggehaald zodat het weer lichter werd. De bodem was door al deze bomen en schaduw zo uitgeput, dat er alleen nog stoffig zand lag. Laat dat nou net de grond zijn waar zo’n zadenmengsel het prima op doet! Wat een stoffige zandvlakte was met veel gemeentestruiken, is nu een bloeiend bijenfeest. Als je op het bankje zit, waan je je in een oase!

Volgend project: de paadjes

Zoals je op de onderstaande foto kunt zien, wandelen de plantjes ook gezellig over de paadjes. Schoffelen helpt niet meer, dus dit wordt een projectje: alle steentjes eruit scheppen, anti-worteldoek aanbrengen en de steentjes weer terug. Ik weet nu al: makkelijker gezegd dan gedaan.

Stalkaarsen en vingerhoedskruid in de voortuin

De voortuin was ook altijd een beetje een kale boel. Altijd als ik daar was dacht ik “hier moet nog iets mee”. Die gedachten heb ik nu niet meer: ook daar staat het helemaal vol met stalkaarsen en vingerhoedskruid.

Open tuinen

Komend weekend is het landelijke “Open-tuinenweekend”, maar helaas niet in Renkum. Volgend jaar wordt het ook hier georganiseerd en ik heb me nu al opgegeven om daaraan mee te doen. Dit moois wil je toch gewoon delen met iedereen!