Verhalen uit de tuin; over de bloemenwei, de vijver en alles wat daar leeft
Ja dat komt ervan. Als je een natuurlijke tuin wilt, dan heb je te maken met de natuur. En als er een droge periode is in de natuur, dan heb jij die dus ook in de tuin. Het ziet er op het eerste gezicht allemaal dor en flets uit, maar als je beter kijkt, zie je toch wat juweeltjes tussen de verdroogde planten.
Lees verder “Droogte in de natuur, droogte in de natuurlijke tuin”
Als je ’s avonds goed kijkt in de tuin, dan zie je ze: de slapende hommels en bijen. Ze hangen onder een bloem, doodstil in diepe rust. Niet storen dus!
Je moet even weten hoe je ze kunt herkennen, maar als je het eenmaal hebt gezien dan zie je ze overal in de tuin: slapende bijen en hommels. Als je in de avond een wandelingetje maakt door de tuin zo rond een uur of negen, zie je ze her en der hangen: kleine wollige bolletjes in diepe slaap.
Ze vallen in slaap op de planten waar ze overdag op vliegen: lavendel, marjoraan, de vlinderstruik, de kaardebol, verschillende distels en wat minder bij peen. In het filmpje zie je een hele serie slapende bijtjes.
Een slapende hommel herken je aan de naar voren hangende antennes. Hij hangt meestal aan de onderkant van een bloem, en de vleugels zijn strak naar achteren gesloten. Ik las dat bijen zich vastklemmen met hun kaken en ik vermoed dat hommels dat ook doen (ik kon het niet helemaal goed zien).
Honingbijen slapen ook; de bijen in de buitendienst hebben een ander ritme dan die in de kast, maar uiteindelijk slapen ze ongeveer even veel. Solitaire bijen slapen ook in bloemen, maar hoe, wanneer en in welk gezelschap verschilt per soort. (meer lezen? Slaapgedrag en slaapgezelschappen van solitaire bijen).
De hommel op de foto hieronder hing niet onder de bloem, maar lag breeduit over het bloemkopje van de marjoraan. Wie wil er nou niet een bedje van bloemetjes?
Deze hommel is meer van de Fakir-soort. Hij hangt heel voorzichtig aan de stekelige kaardebol. Een spijkerbedje is er niets bij.
Deze knoert van een Aardhommel hing onder een tros van de vlinderstruik. Er vloog per ongeluk een klein bijtje tegenaan, waardoor hij geïrriteerd een pootje uitstak en de vleugels wat spande. Nog geen 3 seconden later was hij weer in slaap.
Er komen zoveel verrassingen op in de tuin. Natuurlijk zit de bloemenweide vol soorten die ik eerder nog niet kende, maar ook in de andere stukken komen bloemen op die ik echt niet ken. Nou heb ik altijd in de potten van mijn vaste planten vanalles laten opkomen, dus daar kan best iets zijn meegekomen. Ik heb ook alle zaden die ik hier en daar kreeg, kwistig rondgestrooid. Maar ik weet niet meer precies wat daar in zat.
Alsof het zo moet zijn: in het Mediterrane stukje staan niet alleen de planten die ik heb gekozen en geplant, maar er komen ook uit zichzelf heel veel planten op. Ik ben daar enorm blij mee, want het zijn bijna allemaal lievelings: Veel Borage, een enorme gele bloeier, een raadselachtige knalroze bloem, maar ook een Reuzen-zonnebloem.
Het leek heel wat, al die potten met Mediterrane planten die klaarstonden om geplant te worden (lavendel, enkianthus, rozemarijn, tijm, e.d.). Maar eenmaal in de grond was het toch een beetje een kaal gebeuren waarbij ik vooral dacht ” was dit nou alles?”.
In de achtertuin is een mooi terras dat doorloopt onder een veranda. Een heerlijke plek om te zitten, met altijd wel een plekje zon maar je kunt ook een schaduwplekje zoeken. Naast dit grote terras is er ook een rechthoekig stuk van 2 x 3m met grote tegels. Wat mij betreft is dit allemaal teveel terras, dus dat mag eruit.
