Verhalen uit de tuin; over de bloemenwei, de vijver en alles wat er leeft
Ja dat komt ervan. Als je een natuurlijke tuin wilt, dan heb je te maken met de natuur. En als er een droge periode is in de natuur, dan heb jij die dus ook in de tuin. Het ziet er op het eerste gezicht allemaal dor en flets uit, maar als je beter kijkt, zie je toch wat juweeltjes tussen de verdroogde planten.
Lees verder “Droogte in de natuur, droogte in de natuurlijke tuin”
Als je ’s avonds goed kijkt in de tuin, dan zie je ze: de slapende hommels en bijen. Ze hangen onder een bloem, doodstil in diepe rust. Niet storen dus!
Er komen zoveel verrassingen op in de tuin. Natuurlijk zit de bloemenweide vol soorten die ik eerder nog niet kende, maar ook in de andere stukken komen bloemen op die ik echt niet ken. Nou heb ik altijd in de potten van mijn vaste planten vanalles laten opkomen, dus daar kan best iets zijn meegekomen. Ik heb ook alle zaden die ik hier en daar kreeg, kwistig rondgestrooid. Maar ik weet niet meer precies wat daar in zat.
Alsof het zo moet zijn: in het Mediterrane stukje staan niet alleen de planten die ik heb gekozen en geplant, maar er komen ook uit zichzelf heel veel planten op. Ik ben daar enorm blij mee, want het zijn bijna allemaal lievelings: Veel Borage, een enorme gele bloeier, een raadselachtige knalroze bloem, maar ook een Reuzen-zonnebloem.
Het leek heel wat, al die potten met Mediterrane planten die klaarstonden om geplant te worden (lavendel, enkianthus, rozemarijn, tijm, e.d.). Maar eenmaal in de grond was het toch een beetje een kaal gebeuren waarbij ik vooral dacht ” was dit nou alles?”.
In de achtertuin is een mooi terras dat doorloopt onder een veranda. Een heerlijke plek om te zitten, met altijd wel een plekje zon maar je kunt ook een schaduwplekje zoeken. Naast dit grote terras is er ook een rechthoekig stuk van 2 x 3m met grote tegels. Wat mij betreft is dit allemaal teveel terras, dus dat mag eruit.
