Het is (eindelijk) maart! De grijze maanden zijn voorbij en af en toe ben ik alweer een paar uur in de tuin aan het rommelen. De eerste klus: Alle uitgebloeide stengels weghalen, die er nog stonden voor de vogels. En dan zie je ineens de narcissen en het nieuwe groen tevoorschijn komen. Ook zijn de vlinderstruiken weer gesnoeid, een beetje op een Japanse manier.
Op de eerste mooie dagen in maart heb ik op een beschut bankje genoten van de eerste zonneschijn en op mijn gemak de tuin weer eens goed bekeken. Je moest heel goed zoeken tussen alle bruine takken om de kleine narcisjes en de nieuw opkomende plantjes te zien. Dat kon zo niet langer, aan de slag dus.
Uitgebloeide takken voor vogels, bijen en insecten
Ik laat altijd de teunisbloemen, kaardenbollen en cichorei staan in de winter, omdat daar veel vogels op af komen. De puttertjes, vinken en mezen eten de hele winter van de zaden in deze uitgebloeide stengels. Zo heb je gratis vogelvoer, bijzondere vogels in je tuin en geven de takken een mooi silhouet als er een laagje rijp of sneeuw op ligt. Maar nu het maart is zijn ze echt wel leeg gegeten en mogen ze eruit. De takken heb ik weggehaald en fijngeknipt voor op de composthoop.
Let goed op bij het verknippen want ik ben heel wat lieveheersbeestjes tegengekomen die erop aan het overwinteren waren (of net wakker lekker aan de wandel). De stelen mogen dus beslist niet in de vuilcontainer, maar gaan in kleine stukjes op de composthoop of weer in de tuin om als bodembedekking te zorgen dat vocht beter vastgehouden kan worden en als verbeteraar voor de bodemstructuur.
De kaardenbollen van soms wel 3 meter lang zijn echt te mooi om te verknippen. Ze hangen in bossen aan de wand onder de veranda. De stengels zijn hol en bekleed met een zachte structuur, waardoor ze heel geschikt zijn als nestmateriaal voor wilde bijen. Een deel heb ik in stukjes geknipt (ong. 10 cm, gesloten achterkant, gladde opening) en in een blikje in het bijenhotel gelegd.
De tuin is wat kaal maar wel groen
Nu de uitgebloeide takken weg zijn, komen de bosjes met narcisjes, blauwe druifjes en al het nieuwe groen tevoorschijn. Je ziet kleine sprietjes en miniblaadjes, maar ik zie in mijn hoofd de grote beloftes voor me: kluwes met bolderik, metershoge teunisbloemen, felgekleurde klaprozen, zeeën margrieten en nog veel meer. Qua hoogte is het nu een kale boel, maar de hoofdkleur is weer groen in plaats van bruin.
Vlinderstruiken snoeien zoals ik het mooi vind
Wat me aan het hart gaat: de vlinderstruiken moeten gesnoeid. Ik hou van hele grote en hoge vlinderstruiken die structuur geven aan de tuin maar ook zaken maskeren die ik liever niet zie, zoals een blinde muur of de huizen verderop. Mijn vlinderstruiken zijn dan ook metershoog en -breed en ik snoei ze wel, maar eigenlijk niet hard genoeg.
Je zou ze op 30-40 cm van de grond kunnen afzagen, maar dat vind ik echt te kort. Bovendien vind ik meanderende, breed uitlopende stammen altijd erg mooi, dus dat probeer ik te creëren.
Ervan uitgaand dat er uitlopers op gaan groeien van 2 meter, snoei ik rondom steeds iets weg tot ik een mooie meerstammige vorm overhoud die er van alle kanten evenwichtig uitziet. Ik denk dan altijd aan de Japanse snoeivormen waarin veel open ruimte (“ma”) wordt vrijgelaten. Zo blijven er stammen over die nog enigszins aantrekkelijk zijn om te bekijken en die een goede basis vormen voor een nieuw groeiseizoen.
Zin in een nieuw seizoen
Elke dag loop ik met mijn beker thee een rondje door de tuin, ga hier en daar even zitten om goed te kijken en dan zie ik overal uitlopers en knoppen die op uitbarsten staan. Ik weet het, het is nog vroeg, maar het groeiseizoen is weer begonnen en ik heb zo’n zin om te kijken hoe de tuin zich dit jaar weer gaat ontwikkelen.
Zolang het weer nog wisselend is en het nog even duurt voordat er weer een weelderige tuin te zien is, heb ik bij mijn achterraam een fijne uitstalling met lentebloeiers gezet. Zo heerlijk want ik heb echt behoefte aan uitzicht op bloemen. Hier word je toch vrolijk van?
Best Groen 