Verhalen uit de tuin; over de bloemenwei, de vijver en alles wat er leeft
De tuin is een paradijs voor bestuivende insecten: er zijn volop vlinders, hommels en wilde bijen. Daardoor is het voor mij ook een paradijs: ik schuifel gewoon tussen al die zoemers door; ze storen zich niet aan mij. Zo heb ik van heel dichtbij wilde bijtjes kunnen filmen die in het bijenhotel hun eitjes aan het leggen waren.
De tuin is één grote gele zonnige bos met Wede (Isatis tinctora). Deze tweejarige zat in het mengsel dat ik vorig jaar heb gezaaid en dit jaar voor het eerst in bloei is. Wat een fleurig gezicht! De beloofde “manshoog” en “uitzinnig” van het zadenmengsel is waargemaakt en het geeft een vrolijk zomers plaatje als het grijs weer is.
Alle uitlopende takken van de heg staan in bloei met hele kleine gele bloemetjes. De hommels en bijen zijn er gek op! Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat hoor je het zware zoemen van alle bestuivende insecten die erin rondvliegen. En je kunt er lekker met je neus op zitten, dat vinden ze helemaal niet erg.
Bijenhotels heb ik al in de tuin, maar nog geen plek voor zandbijen. Deze solitaire bijtjes leggen hun eitjes in zand: ze graven een tunneltje met vertakkingen, om daar hun eitjes in te leggen. Het zand in de bodem hier is veel te fijn en stoffig; ik heb er dus iets voor gemaakt: een speciaal bijen-zandstrandje.
Het is weer moestuintjestijd! Dit jaar doe ik het anders: het wordt een “makkelijke moestuin” in verhoogde bakken. Gelukkig had ik nog hout staan dat daar prima geschikt voor is. Wat plantjes bijgekocht (teveel) en daardoor nòg maar een bak bijgemaakt. Laat het groeiseizoen maar beginnen!
Het is half februari en het vriest nog steeds ’s nachts, maar toch zie ik al voortekenen van de lente. Een klein bosje Iris reticulata bloeit aan de voet van een struik vol knoppen. In de vijver ligt nog een dikke laag ijs, maar pal daarnaast staat de toverhazelaar op volle kracht te bloeien. Volgens mij snakken ze net zo naar de lente als ik.
Ik was nog maar net gewend aan de herfst en toen was het ineens winter! In de week dat de kerstlampjes weer zijn opgehangen, kwam ook de eerste sneeuw naar beneden. Het begon gisteravond al en vanmorgen lag er een dik krakend pak. Hoor maar, in het filmpje.
Het is half november en ik kan nog steeds zeggen dat ik een bloemenwei heb. Ik dacht dat alles wel dood zou zijn rond deze tijd, maar dat is zeker niet zo. Natuurlijk zijn er planten aan het afsterven, maar er zijn nog steeds bloemen die oneindig lijken te bloeien. Ook staan er veel groene pollen van tweejarigen te wachten op de volgende lente. Het ziet er in ieder geval nog lekker groen en bloeiend uit.
De laatste lelijke bomen-op-stam zijn uit de tuin gehaald en de mooie nieuwe bomen zijn bezorgd. Het is dus weer boomfeestdag in Renkum! We planten bomen die goed zijn voor bestuivende insecten en voor vogels, zodat het ecosysteem weer een duwtje krijgt, de goede kant op.
De herfst begint goed zichtbaar te worden in de tuin: de planten hebben de mooiste kleuren. Van felrood naar diep paars, van oudroze tot knaloranje. Bij ieder rondje door de tuin zie ik weer wat nieuws.
